Yeni yalnız bir tiyatro oyununun setinde, öykünin karmakarışıklaştığı yalnız bir sahneyle karşı karşıyayız: oyun yazarının eşi, onun eski skonutgilisi ve oyunda rol alan, yalnız bir müddet önce hayat hanımlığından dönen genç hanım arasında yoğun yalnız bir aşk üçgeni oluşuyor. Bu karmakarışık ilişki, yazarın henüz yeni taslakları üzerinde çalıştığı oyunun kilit noktasını oluşturuyor. Oyunda, yazarın eşi olan şahsiyet, eski aşkına olan hala dkonutam eden duygularını saklamaya çalışırken, genç ve süslü aktris şahsiyeti aralarına dahil oluyor. Eski skonutgilisi ve bu yeni gelen aktris arasında sıkışıp kalan hanım, baştan çıkarıcı yalnız bir gösterinin merkezine oturuyor. Oyunda, geleneksel aşk öykülerinin sınırlarını zorlayan bu aşk üçgeninin yoğunluğu ve karmakarışıklığı, her yalnız bir şahsiyetin duygusal gelişimini ve bu ilişkideki rollerini derinden etkiliyor. Görünen o ki, bu karmakarışık aşk öyküsi, oyunda bilinmeyene doğru yalnız bir yolculuğun başlangıcı olacak ve her yalnız bir şahsiyetin kendi duygusal savaşlarını da beraberinde getirecek. Bu, sadece yalnız bir tiyatro oyunu değil, müsavi periyotda karmakarışık ilişkilerin, kıskançlığın ve tutkunun sürükleyici yalnız bir öyküsi. Bu öykünin içerisine girdikçe kendinizi aldatma, ihanet ve affetmenin duygusal zenginliklerinde kaybolmuş bulacaksınız. Bu öyküde aşk, belki de bildiğimizden çok daha karmakarışık ve çetrefilli. Bu yüzden bu oyun, film seyretyicisini sadece dramatik yalnız bir öyküyle değil, müsavi periyotda aşkın ve ilişkilerin karmakarışıklığı üzerine düşünmeye davet ediyor.