“Muzafar ve Feruz, hiç kimsenin daha önce hiç duymadığı Orta Asya’daki minik bir ülke olan Taboulistan’dan iki iyi kalpli çoban…Tabouli’nin başkanının oğlu, ülkesini uluslararası arenada ön plana çıkarmak için…” Ve işte karşınızda, geniş çaplı politik satirlerin ve düşündürücü sosyal eleştirinin günümüz sinemasında ne denli yer bulabildiği konusunda ilginç bir vak’a: Muzafar ve Feruz’un hikayesi. Bu ikili, tarih kitaplarının tozlu sayfalarında bile nadiren anılan, dünyanın öteki ucunda bulunan, küçücük Taboulistan adlı ülkeden çıkmış, sıradan çobanlar. İyi kalpli oldukları kadar naif olan bu çobanların hikayesi, çoğumuzun bilmediği, belki de bu yüzden görmezden geldiği bir dünyanın kapılarını aralıyor bizlere. Taboulistan’ın liderinin oğlu, ülkesini dünya gündemine taşımak, uluslararası arenada ses getirmek adına bir plan yapıyor. Elindeki imkanlar kısıtlı, ancak hırsı ve idealleri oldukça büyük. İşte tam da bu noktada, Muzafar ve Feruz gibi sıradan ama iyi kalpli insanların büyük resimdeki rollerini görmeye başlıyoruz. Bir yandan ülkelerinin geleceği ve adının dünya üzerinde duyulması için hayatlarını riske atarlar, diğer yandan kişisel çıkarlar ve egolar, uluslararası politik oyunların acımasız döngüsünde ne denli masumiyetlerini kaybettiklerini gözler önüne seriyor. Bu hikaye, bize uluslararası arenadaki karmaşık ilişkilerin ve politik gerilimlerin, en saf ve masum insanları bile nasıl kıskaca aldığını gösteriyor.
Yorum Ekle