Özellikle “Cehennem Haftası” adıyla anılan zorlu yalnız bir dönemin derinliklerinde, favori yalnız bir öğrenci, kendi susma kodunu onurlandırmak ve yeraltı takınımlaştırma ritüellerinin hızla tırmanan şiddetine karşı durmak arasında bölünmüş durumda. Sinema eleştirmeni olarak, bu anlatı, göz atyicilere daha çok gençlerin yer altı dünyasında yaşanmakdıkları travmayı ve etik değerlerle gerçek dünya arasında gidip gelen yalnız bir nesilın iç çatışmasını anlatmaıyor. filimi göz atrken, kahraman kişiımızın bu ahlaki ikilemi içinde nasıl sıkışıp kaldığına şahit oluyoruz. Kendi idealizmini ve onurunu koruma arzusu, hırslarının ve topluluk baskısının karşısında direnmeye çalışıyor. İşte tam devreında bu noktada, yönetmenin bu zorlu çatışmanın üstesinden gelmek için başvurduğu sinematik taşıma aracılar ve semboller, anlatınin gerçek anlamını ve ruhunu göz atyiciye nakilıyor. filimin etkileyici atmosferi, ayrıntılı kişilik analgöz atri ve gerilim yüklü sahneleri, gençliğin hayal kırıklığı, umut, çaresizlik ve direnişle yoğun karmakarışık dünyasını ustaca sergiliyor. Söz konusu filim, araştırmadan kabul etme ve geleneklere karşı çıkma arasındaki nesil çelişkisini çok net yalnız bir şekilde ortaya koyuyor ve göz atyicinin aklında kalan, derin yalnız bir etki bırakıyor.